استفاده از شواهد صحرایی، میکروسکوپی و ژئوشیمیایی در تعیین منشأ آنکلاوهای ماگمایی مجموعه پلوتونیک جبال بارز (شرق و شمال شرق جیرفت)

مجموعه پلوتونیک جبال بارز متشکل از چندین توده نفوذی گرانیتوئیدی است که در شرق و شمال شرق جیرفت در جنوب استان کرمان واقع شده اند. ترکیب سنگ شناسی این مجموعه شامل: گرانودیوریت، کوارتزدیوریت، گرانیت و سینوگرانیت است. اما سنگ نفوذی غالب در این منطقه، گرانودیوریت است. این مجموعه گرانیتوئیدی، آنکلاوهای ماگمایی کروی و بیضوی با ترکیب مونزودیوریت، مونزودیوریت کوارتزدار و دیوریت کوارتزدار دارد. قطر این آنکلاوها از حدود چند میلی متر تا ۳۰ سانتی متر متغیر است. اندازه کانی های تشکیل دهنده آنکلاوها در قشر خارجی، ریزتر از مرکز آنکلاو است. دانه ریز بودن قشر خارجی آنکلاوها نشانه سرد شدن سریع مذاب سازنده آن در هنگام ورود به داخل ماگمای گرانیتوئیدی میزبان است. حضور آنکلاوهای ماگمایی به همراه شواهدی از حضور بافت های غیر تعادلی نظیر: فنوکریست فلدسپار با بافت های پویی کیلیتیک و آنتی پرتیت، خوردگی، تحلیل رفتگی و دگرسانی پلاژیوکلازها، حضور لخته های مافیک، آپاتیت های سوزنی، تیغه های پلاژیوکلاز کوچک درون پلاژیوکلازهای بزرگ تر و مرز مضرس و کنگره های زایده دار آنکلاو، همگی آمیختگی ماگمایی را تأیید می کنند. همچنین، پلاژیوکلازها زونینگ عادی و در برخی از موارد زونینگ نوسانی نشان می دهند که مؤید آمیختگی ماگمایی است. آنکلاوها و سنگ های میزبان آنها از لحاظ ژئوشیمیایی نیز با یکدیگر تفاوت های در خور توجهی نشان می دهند. به این صورت که آنکلاوها غنی از سدیم بوده و گرانودیوریت های میزبان از پتاسیم غنی هستند. علاوه بر این، آنکلاوها نسبت به گرانودیوریت های میزبان، از عناصر lile و lree تهی بوده و از عناصر hree و ti غنی هستند. بنابراین، به نظر می رسد این دو گروه سنگی شاید از دو ماگمای مختلف منشأ گرفته و در اثر فرآیند آمیختگی و اختلاط ماگمایی در کنار یکدیگر قرار گرفته باشند.